Çarşamba, Kasım 18, 2009

bitmediii






emve teşekkürler, kuzuyla aynı karede olmak çoook güzel

teşekkürler, teşekkürler

ay pek bir sevindirik olduuum. bu ne kadar yorum. yorum yazan elleriniz dert görmesin inşallahhh.
şimdi tek tek cevaplamak lazım (ne kadar mutlu oldum anlayın, yorumla karşılık vermiyorum :p)
fotoğraf penceresine teşekkür; o ne güzel blog öyle, bundan böyle takipteyim.
duygu, hiç yalnız bırakmaz ki...
ve beyoş, seni çoook seviyoruz, fotoğraflar özellikle senin için konuyor, bilesin...
bir teşekkür de google sana. iyi ki blogger olduk...





atlıkayıcaaa





baktım gün içinde gidemiyoruz, sabah hadi ev halkı, kalkın, gidiyoruz! kör vakitte önce ennn sevdiğimiz fatih karadeniz pidecisi. pideleri mideye indirip (eylül'ün küçücük peynirli pidesini görmek lazım) dooğru parusel'e. atlıkayınca açılmamıştı bile, biz açtık, hahhahhah. rahat rahat, gerine gerine oynadık, zıpladık, eğlendik.

ünyemi özlediiim



kocacım bana bu evi alsa, en az 4 çocuk, garanti. akşam yemekleri yazın hep balkonda, garanti. bahçede golden retriver, garanti. mutluluk, garanti.
yaa mutluluk şimdi de garanti!






dondurma da olsaydı







önce patlamış mısır, ardından kağı helva. nasıl coşkuyla yendi, bittikçe yine mey anneee. derdi zoru abur cubur. sokaktan yesin de ne yerse yesin...





güneş evine gitmeee







ışığı gördükçe gözlerim, ucundan da olsa, ruhum bayram yapıyor, sanki yokken nefes almıyorum. içimde bir sevinç, yüreğimde hoplayan kuzular, meee meeee...

alışveyişe gidelim anne...









en sevdiğimiz migros'a gitmeyeli neredeyse 1 ay oldu. toyiki'yi, kitabevimizi özledik. gripten kaçarken sosyalliğimizi kaybediyoruz sanırım. tabi yeni çareler ürettik. in cin top oynayan yerlere gidip onlara eşlik ediyoruz. gezmeye bu kadar alışkın (kime çekmiş acep?) bir kuzuyu evde tutması çoook zor. durup durup sıkıldım demeye başladı. eee alışmış kudurmuştan beter!
-bebek koala doğumgününde yok(çünkü yırttı), ben alışveyişe gidiyolum
-tamam annecik git hadi
-gidiyolum, göyüşüyüz!(bak gidicem)
-git
-hoşçakalın, göyüşmek üzeye (duvarın arkasından)
-tamam güle güle
gülerek geri gelen bir tip...
yemedi di mi kuzu hanıım
annanemin aldığı ve nannemizin yatak, yastık, yorgan diktiği nostaljik beşiğimiz nasıl amaaa