içine işler..

vicdansız..hangimiz?

gittin! 10 gün oldu koskoca. yapıştın koynuma havaalanında, 5 dakika daha. öpme, sevme, sarılma. güvenlikten geçecekken koşarak geri döndün, bir daha sarıldın, öptün. uzaktan bana el sallarken yüzündeki ifadeyi biliyorum. puslu hatırlıyorum ama, gözüme birşey kaçmıştı da. bir türlü gidemedin. içim koptu, hüzünden ölebilirdim. ama kararından vazgeçmedin! hiç de gitmiycem diye ağlamadın!  herşey uçağa binene kadarmış! sonrasında konuşmak pek zahmetli geldi sana. eve bile girmeden sokağa atmışsın kendini. mutluluktan ölüyor haberleri geldi. sen öyle mesutken, biz babanla birbirimize bakmadan ağladık, eve gidince odana bakıp iç geçirdik, sessizlik ne fena şeymiş dedik..

ama sadece o gün!!!

ileride okursan bunları, ki biliyorum okursun, belki de kızarsın. kızarsan kız yahu. biz şimdilerde bir çift kumruyuz. başbaşa, gözgöze, dizdize..bu adam bu kadar yakışıklı mıydı yaww :)))

sensiz de geziliyor, yenilip içiliyormuş. ev hiç dağılmıyor, konsantre olarak film izleniyormuş, her akşam hem de! 

                 

ayyy tamam. telefona bile gelmediğin için intikam alıyorum belki de. çok özledim kokunu..

ama unutma insanın böyle tatillere ihtiyacı oluyormuş, bir yarın başka yerde olsa bile iyi geliyor. 

bir dost ;)