Pazartesi, Şubat 22, 2016
küçük şeylerden büyük mutluluklar duymaya meyilli ben
yüzbinmilyon kez aranıp, sms ve whats up ile de taciz edildikten sonra, pazar sabahı düştük yollara. inanılmaz kalabalıktı ve saat daha 9 civarı. 2 yıldır değil selamlaşmak yüzüme bile bakmayan aynı şirkette çalıştığım öküzün teki beni görmesiyle yüzünde güller açarak "oooo hoşgeldiniz, nasılsınız bikbikbik" yani nasıl diyorlar şimdi
"ay ben şok"
şerefsiz pislik adi mikrop rezil.....
yanımda sevgili, e tanıştırmak lazım. pislik değil mi; eşim emre, bu da iş yerinden meslektaşımız! yanında sevdiğim bir arkadaş vardı, onunla sohbet ettim biraz, o da sap gibi kalakaldı.
o yaratık oyumu o tarafa atacağımı sandı tabi, nihahhahhah
akşamı zor ettim
ve
"ay ben çok mutlu"
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)