çok bilge bir kişilik(!) der ki; çocukla ne kadar vakit geçirdiğin değil önemli olan, nitelikli vakit geçirmek aslolan! ve ben sende gördüm ki kuzuyla geçirdiğin zamanlar çoğunlukla böyle! (şımardım) niteliklerimize nitelik katalım diyerek akşam yeni bir konuya daha el attık. birlikte yemek yaptık. ben köfteleri yoğurdum, o tencereye dizdi, patatesleri doğradım, onları da yerleştirdi, biber ve domatesleri birlikte yıkadık ve o yerleştirdi. sonra ikimiz de yüreklerimizden kocaman sevgiler alıp attık tencereye. babasına yemeği ikram ederken pek bir gururluydu. bu yemeği annemle eylül yaptı derken yüzündeki gülümseme muhteşemdi. patatesi ağzına sürmeyen, mantarı nadiren yiyen zilli, kendi yaptı diye zahir, hepsinden yedi. sebzeyi ağzına sürmeyen edepsiz, lahanayı, ıspanağı kendi yapsa yer mi acep? e ben bir sürü yemediği şeyi oyunla, şarkıyla, boyayla sevdirmiş biri olarak patates ve mantar için bu kadar geç kalmış olmamı kınıyorum!darısı sebzelerin başına...
unutmadan yazalım;
-tatile nereye gidelim babacık?
-avustralya'ya!
e inşallah...
kullanım süresi dolmadan yükleyeli bunları da, zira çok oldu çekeli!
babasına kardan adamlı pasta yaparken
sonuç korkunç oldu, evde kremşanti yoktu, çikolataya batırdık! tek normal yeri havuçtan burnu...
baş belası (!) çiftlik hayvanları
ineği birinin memelerinden diğerine süt içirme merasimi görmeye değerdi, gülmekten çekemedim
