5 yıl önce her aşamasını ayrı ayrı planladığım, çizimlerini yapıp mobilyalarını bile yerleştirdiğim, beğendiğim karolar olsun diye vitrayı 1 ay beklediğim, ustalar karoları döşerken bütün gün yanlarında çiçeklerini santim santim yerleştirdiğim, mutfağını tasarladığım, kapılarını, dolaplarını, parkelerini, herşeyini baştan yaptırdığım, lambalar için şişhanede günlerce dolaştığım (hep ben diyorum maalesef tek başıma yaptım hepsini) gözüm gibi baktığım, üstelik 13 yıl önce gelip öğrenciliğimi, eğlenceli günlerimi geçirdiğim güzel evim, evimiz. di... artık değil.
biz daha büyük bir evde yaşamaya karar verdik ve cuma günü evimizi sattık, yeni evimizi aldık. yeni evimiz kocaman, istediğimiz gibi. ağustos ayı içinde taşınmayı umuyoruz. ayrılırken çok ağlarım, biliyorum
varan 2
kuzumla cumartesi sabahı diş hekimindeydik ilk kez. hamileliğimde gittiğim doktor, dişimde 1mm'lik çürük var yokken!!! dolgu yaptığından, yeni doktorum ilk dolguyu kaldırıp yeni dolguyu yapmakta biraz zorlandı tabi. içine bir hassasiyet giderici koyabilecek kadar bile yer bulamadı. şimdi bu iki doktor arasındaki 7 farkı saysam... ahhh. ne fırsatçılar var. neyse, konumuza dönelim. doktor dolgumla uğraştı, kuzu gergin bir şekilde uzaktan uzağa izledi. sonra doktora çok da yanaşmadan dişlerini gösterdi. hemen gardını aldı;
-ben dişlerimi güzelce fırçalıyorum!
sevimli doktorumuzdan çocuk diş macunu hediyesini kaptı, keyiflendi.
varan 3
oradan doğru sinemaya. evet ilk kez. gittiğimizde çalışan genç bir önceki gün anaokulu çocuklarının geldiğini ve birkaçının çok korkup ağladığını söyledi. salona girdik, elimizde tabi ki patlamış mısır. genç ışıkları yavaşça söndürdü, korkmasın bizimki diye. kuzudan ses yok, korkudan eser yok! 2 saatlik filmi gözünü kırpmadan izledi, elinde mısırı. güle eğlene izledik, oyuncak hikayesi 3'ü. annesi gibi sinemasever olacak benim kuzum, yuppiii
varan 4
baktım artık zamanı geldi de geçiyor. konuştuk kuzuyla, artık bezimizi çıkaralım. cumartesi akşamı koyulduk işe. pazar günü birkaç kaçırmadan sonra çok şükür halloldu gibi. ya bu çiş sesinin beni bu kadar mutlu edeceği 40 yıl düşünsem aklıma gelmezdi. şimdi her tuvalete gidişimizde çişimizi arkadaşlarıyla buluşturuyoruz, onlar biraraya gelince çok mutlu oluyorlar, eğleniyorlar, şarkılar söylüyorlar. sifona basınca tabi. her işimizde olduğu gibi bunda da oyun. biz çok eğleniyoruz ama...
haydi bakalım, kıyıda köşede konmayan resimler varmış, affetmem
böyle bir yatış var mı allah aşkına!!!
BURCU, sen bize nasıl magnum getirmezsin oralardan, küstük sana :))) en çok bademli seviyoruz, biline...
PINAR, çok sevdiğim bir şarkıyı hatırladım sayende, teşekkür...
10 yorum:
morlu kuzuuuuuu.. yerim seni yerim yerim yerimmm...
Fatoşcum yeni evinizde güzen günlerde outurun inşallah. Yatış şekline bayıldım, ama uyanınca dizleri ağrımıştır sanırım :)
Lupinin güzel annesi,yeni evinizde ağız tadıyla,mutlu,huzurlu bir hayat sürersiniz inşallah...
Herşeyi güzeli sizin olsun..
Ohhhhhhh lifeeee,oh,oh.. :)))))
yok anacım, bu kızın hiçbir yeri ağrımaz, başka ne şekillerde yattığını bir görsen
tatlım pınarcığım, teşekkürler en kocamanından. herşeyin güzelleri hepimizin olsun :)
ye fatma teyzesi gel de yeeeeeeee
kız kardeşim 20 yaşına geldi, hala böyle deli yatar.
bazılarında bu durum kalıcı olabiliyor. Bu yaşlarda görüntüsü sevimli oluyor da, sonra değil:))
Hayırlı olsun yeni evin(iz) şekerim..beylikdüzü mü yine??yeni evde de daha guzel günleriniz olur inş:)(imla ve noktalama hatası yoktur umarım:))
napim bacım, deli yatıyor elimden birşey gelmiyor :)
şeymoo teşekkür. evet b.düzü canım, ayrılamayız. inşallah daha güzelleri sizlerin olsun. yeni fotoğraflarla karşınızda olacağımız günleri bekliyoruuuuz :)
Yorum Gönder