Pazartesi, Kasım 29, 2010

oooff, off

yan yana iki kafa! biri mutlu, diğeri mutsuz. kendi çizdi. gözümün önünde. bu niye mutsuz dediğimde öylesine, bu yazının sebebi döküldü dudaklardan;
-bu mutsuz, çünkü annesi yok!
-hımmm
-niye yok, çünkü annesi işe gitmiş!!
-eee?
-annesi gidince çok mutsuz olmuş!!!
kendime gelmek için içeri gidip geldiğimde mutsuz ağzın üzerinde mutlu bir ağız çizgisi;
-ne oldu buna kuzu?
-annesi işten geldi, artık mutlu!
-annecik ben işe gittiğimde sen çok mu mutsuz oluyorsun?
-hayııır, olmuyorum
e iyi de ne demeye bütün bunlar. 2 yıldır rahatlayamamış vicdanım tavan yapsın mı istedin! yaptı!

4 yorum:

Hande dedi ki...

Canım ya kıyamam ona, üzülmemesi gerektiğinin farkında demek. Sende üzülme canım, sonuçta herşey onlar için analayacaktır nasılsa.

fatoş dedi ki...

ah hande ah, ne durumdayım bir bilsen :(

Deli Anne dedi ki...

Ah bu çocuklar ah, bilerek mi bilmeyerek mi bilmiyorum ama içimizi dağlayacak noktaları iyi biliyorlar ve oraya çalışıyorlar devamlı.. Berbat hissetmeni çok iyi anlıyorm.. ben de bu şekilde değil ama başka türlü berbat hissediyorum kendimi. Onca gittik gördük huzur-u pir'e çıktık, yandı bitti kül oldu gene..

fatoş dedi ki...

ahh deli anne, anladın sen beni