atlıkayınca

Çok güzel bir bayram geçirdik, hep birlikte. kalabalık olmazsa bayram sanki bayram olmuyor (filcik sen okuma) o kadar kısa geldi ki, keşke daha fazla zamanımız olsaydı. amcamız, dedemiz, açudemiz ve göksucuğumuzla bol bol gezdik. bostancı'daki lunaparka ve tabi ki aşkımla mekanımız olan ortaköy'e. lunaparkta neye bindik, tabi ki atlı kayıncaya. kollarına bağladık uçan balonları, babası kuzuya aydedeli almış tesadüfen. bayıldımm deyip durdu. atlıkayıncada birlikte bağırdık; "çok mutluyuz, çok güzel"

kuzu-bu:

-sen annenin fıstığı mısın?

-hayıy ben annenin fıstığı değilim, atlıkayıncasıyım!!!