Cuma, Nisan 20, 2007

çok sıkıldım

çok ama çok sıkıldım. bu işten, bu şirketten, çalışanlardan, herşeyden. alıp başımızı gitsek boncuğumla uzaklara, yeni biryerlere. çok ama çok istiyorum. gerçekten de harika olurdu. neresi olduğu hiç farketmez. yeter ki beraber olalım ve buradan uzaklara gidelim. nolur allahım önümüze yeni bir kapı aç. egeye, akdenize, yurtdışına... o kadar bunaldım ki heryere gitmeye razıyım. çanta gibi gezerim kocamın yanında hiç şikayet etmem. hadi bu kadar fazlası olmuyorsa da en azından tatile çıksak diyorum ama dönünce yine aynı şeyler...bimtaşa girdiğim güne geri dönebilsem hayatım nasıl değişirdi acaba. şu an nerede olurdum...yıpranmaktan başka birşey geçmiyor eline insanın bu çok önemli bir gerçek. arada çok bunalıyorum ve ağlıyorum. ama böyle gitmez. hep böyle diyorum, icraat yok. birkaç sene sonra yine aynı yerde olmaktan çok korkuyorum gerçek anlamda. kabus gibi. umarım sen böyle bir duruma düşmezsin lupi. çok istediğin, çok sevdiğin ve zevk aldığın şeyleri yaparsın umarım.
bu arada gece çok kötüydü. bulantı beni mahvetti. acayip birşeyler kustum. sonra da uyuyamadım. çok bunaldım. bu iç sıkıntısının artmasından korkuyorum. nasıl dayanıcam daha ileriki aylarda bilemiyorum. allah sabrını verir inşallah. 6 mayısa kadar sabretmem gerekiyor seni görebilmek için. ama artık görmek istiyorum. bir hissedebilsem hareketlerini lupi. göster artık kendini...