Pazartesi, Ocak 04, 2010

her zaman, her yerde







zaman ve mekan kısıtlaması yok, her yerde okur benim kuzum. kahve dünyasında bile...

itinayla ayak boyanır


eller kollar yüz yetmedi, sıra benim ayaklara geldi. hadi bakalım...





ünye'ye gidelim!!!

tutturdu!
-hadi anne ünye'ye gidelim
-tamam annecik, uçak bileti alırım ben, gideriz seninle
-hayır hayır, ben uçak sevmiyolum. uçağa binmeyelim.
-e nasıl gidicez o zaman?
-yürüyerek gidelim
-nasıl yani???
-sen şimdi kucağına al beni
-eee
-kabanımızı giyelim, gidelim
-annecik orası çok uzak gidemeyiz
-uzak değil değil!!!
ağlama, zırlama, nefesi kesildi. ikna edelim diye göbeğimiz çatladı. göksu da göksu...