yine çoook kalabalık bir doğumgünüydü. ama hiç şikayetim yok. herşey sevdiklerinle birarada güzel. üstelik o kadar şanslıyız ki -özellikle kuzu hanım- sırf onun için kilometreler katedip gelen sevdikleri var bir sürü. salı günü hastalanan ben 2 gün raporluydum. baktım olacak gibi değil perşembe ve cumayı da birleştirdim. perşembe gelen GÜN grubu ilaç oldu. cuma akşamı da teyzecik. onca kalabalıkla, curcunayla ve yapılacak bir dolu işle birlikte başettik. masabaşı sohbetlerimizi yaptık bol bol. biraz da dedikodu tabi, en Ünyeli'sinden. insanın kendi canı gibisi var mı :) kuzu da bayıldı tabi bu duruma. gece yarısı bile yatmamak için direndi, öyle mutlu, öyle şımarık. imeceyle hazırladık tam 13 çeşit. tabi dostlar da katıldı bu imeceye; içli köfte, yaprak sarma ve börekle. pamuk prenses ve yedi cücelerden çıksak da pasta yoluna, gıda kaleminin azizliğiyle vazgeçtik. birkaç gün öncesinden hello kitty istiyorum demeye başlamıştı allahtan kuzu hanım da. sadece o olursa vazgeçerim dedi, kabul dedim. çok yorularak da olsa zevkle hazırladık herşeyi. ne güzel misafirlerin gelmesi, eş dost muhabbeti, birlikte olmak. çok özlüyor insan bu ıssız şehirde tümünü.
hanımefendi poz vermek istemeyine ancak bu kadar çekebildik, bu ne zillilik! babacıkla bile fotoğraf yok...
her yıl böyle olsun, gelenek haline gelsin, hep birlikte olalım, olurmu? :))
