bir varmış, bir yokmuş. küçük bir kasabada mutlu mu mutlu iki küçük karakız yaşarmış. minicikken tutuşan elleri hiç ayrılmazmış. küçüğü büyüğün kuzusu, büyüğü küçüğün annesiymiş. yıldızları koyun koyuna izler, güneşe elele gülümser, fırtınaya sarılarak karşı koyarlarmış. gün gelmiş, zalim hayat onları bambaşka yerlere taşımış, tutuşan eller ayrılmış. ama ruhları hayata inat asla ayrılmamış, daha da kuvvetlenmiş bağları her geçen gün ve kalpleri sonsuza dek birlikte atmış..
mutlu yıllar küçük karakız..
