vakti zamanında okuldan dönerken birgün ali ve livomla otobüse binmiştik. normalde hemen biri uzatırdı parayı 3 kişi diye. bu kez ses yok! ardından tedirgin bir bakış ve sonra sessiz kahkahalar.hepimiz diğerinde vardır mantığıyla devam etmiş.öyle de birlikte yerdik canlarımla. muavinle ufak bir konuşma yapmıştı ali. ahhh parasız ama mükemmel günler..
biz üniversitedeyken en ucuz ne varsa onu yer, en pasaklı kıyafetlerimizle gezerdik. uçak muçak o ne ki, otobüs neyine yetmiyor, 12 saat uyu gitsin. babadan ne kadar az para istersek o kadar rahat olurdu vicdanımız.
peki bu hasetimden çatladığım 2 öğrenci(ymiş)ye ne demeli. yahu dünyada gezmedik yer bırakmadı adamlar. çok kıskansam da önlerinde saygıyla eğiliyorum, adamlar yapmış..
bu da son yazılarındaki fotoğraflar. diğer yazıları sabırlı olanlar okusun. handluggageonly.co.uk
