Çarşamba, Eylül 10, 2014

isterdim, nolmuş!

    ben hep ne isterdim bilir misin blog? yo, bilmezsin bunu, zira sana hiç söylemedim, hatta ne zamandır düşünmedim bile. eski zamanlarda doğmuş olmalıydım ben. kütür kütür karı olurdum yeminle. okumuşluğum falan olmamalıydı, bilmişliğim de azalırdı (belkiii). 3-5 çocuk doğururdum, he manyağım ben anlamadın mı hala. dur hele, bozma. n'olcak blog, toprak büyütürdü onları. herifim değişmesin mümkünse,  hangi devirde olsa ölürüm bu adama. basma elbisemle de beğenir miydi acaba beni?(cevap beklenir) gerçi bu da bir fantazi konusu olabilir :))
    bağ- bahçe yapmalı, toprakla kaynaşmalıydım. bir lokmacık balkonda bile neler büyüttüm bee. tazecik yemekler yapıp, hadi çocuklar yemeğeee diyerekten bahçemde çoluk çocuk yemeğe oturmalıydım. elde çamaşır yıkamakla, bulaşıkla yorulmalıydı bu vücut, trafikte değil . sinir yok, stres yok. konu komşuyla laklak, şimdi de çok severim ha, akşam kahvelerimiz meşhur.neyse dur yaa. çoluk çocuğu uyutup bahçede cırcırböceklerinin eşliğinde kahve keyfi yapıyorum herifimle şimdi,  ohhh. tüm yorgunluğunla gir herifin koynuna yat şimdi. tadından yenmez yeminle..
dünya döndükçe umut fakirin ekmeği, ye fatoş ye..