izmir çoook güzeldi. hava, deniz, güneş, ortam, tadeşim, sercan, okul, çocuklar, tren, köy, yolculuk, hayat çok güzeldi. hiç dönmek istemeyen kuzum "kapıyı kilitle biz giderken teyze, gönderme" diye teyzesini ayartma çalışmaları bile yaptı. tüm uçuş boyunca teyzemuyu çok özlerim deyip durdu. sonunda evde patladı. gözünden boncuk boncuk akan yaşlar "ben teyzemuyu özledim!" ben de kuzum, ben de..
