etraftan aldığım çeşitli duyumlar ve içimden gelen sesin eşliğinde cuma göz muayenesindeydik. bu mevzuda erken teşhisin ne kadar önemli olduğu bilinen bir gerçek. birşey yoktur inşallah diye diye, kuzuyu da bir şekilde ikna ederek gidiverdik. yanakları al al, başına gelecekleri merakta, şüpheyle geldi hastaneye. kuzu kuzu oturdu kucağımda, problemsiz. ilk ölçümde sorun yok, damla damlatalım, tamam.
-damla beni acıtıyooor
ve ağlama, boncuk boncuk yaşlar aktı kara gözlerden. bir oyun kutusu rahatlattı sonra, bol bol yapboz. ikinci ölçümden sonra da birşey çıkmadı şükür. doktorun karşısında otururken küt diye soruverdi;
-günes gözlüğü takabilir miyiiim? dısarda gezerken gözüme günes geliyoo
hadi ya! edepsiz, zilli!
onayımızı aldık, gittik gözlük almaya. birçok gözlüğü denedikten sonra kırmızı olanda karar kıldı. başka ne gösterdilerse de olmadı. ben bunu istiyorum! aldık! bayılarak ve de gülerek taktı. fotoğraflar sonra...
1 yaşından sonra tüm çocuklar muayene olmalı dedi doktor, duyurulur!
