Salı, Temmuz 14, 2009

beyceli...







kuzum beyceli'ye de çıktı nihayet, babaannesinin köyüne. öyle güzeldi ki, ahhh.
balkonunda bir huzur, buram buram ıhlamur kokusu, ıhlamur ağacında küçücük bir kuş yuvası. geceyi o evde geçirmek çok güzel olurdu, balkonda huzur içinde kitap okumak, bir dahaki sefere artık. dışarısı sıcak olmasına rağmen ev öyle ferah ki, gece yün yorganla yatılıyor. dağ taş demeden yürüdü köy yollarında bizim yarmagül. çok hoşuma gitti. tayuklara baktı dedesiyle, balıklara baktı. gördüğü ablalara hemencecik sarılıp kucaklarından ayrılmadı. sanki yıllardır tanıyor gibi...
hamiş: mis kokulu ıhlamuru hamdi dayımlar toplamışlar, bize de getirdiler, bu kış bol bol içeriz artık :)

göksu varsa gerisi hikaye...













demek bir kardeşi olsa çok mutlu olacak. yok mu kızıma bir kardeş getireeeennn