Perşembe, Ekim 31, 2013

derin mevzular..

oyun oynarken odasında, durup dururken;
-anne, benim gözlerim güzel değil mi?
-?
-koro için kulisteyken ablalar sude'nin gözlerinin çok güzel olduğunu söylediler, bana hiç seninkiler de güzel demediler..
-ayh, annecik çevremizde çok fazla renkli gözlü insan yok, ondan ilgi çekiyor renkli gözler, herkesin hoşuna gidiyor.
-hıh, kahverengi renk değil mi? (sözümle dalga geçti aklınca)
-bir tanecik, önemli olan ne renk olduğu değil gözlerinin, nasıl baktığı. duygularını nasıl gösterdiği. senin gözlerin öyle mutlu, öyle güzel bakıyor ki..
-keşke gözlerim mavi olsaydı..

ahhh benim güzel gözlüm, süpürge kirpiklim, biraz erken değil mi? hem babanın mavişleri geçmemiş sana, benim kara boncuklar geçmiş, ne şarkılar şiirler yazılmış kara gözlere, daha ne istiyorsun :))

neyse konu değişsin. okuma saatinde kitap götürüyor, dün itiraf etti, öğretmeni sık sık ona okutuyormuş kitapları. o yüzden evden kendi kitaplarını götürmek istiyormuş. sınıftakiler birşeyler okutuyorlarmış sürekli, ya da yazı yazdırıyorlarmış resimlerine falan. suratındaki gururu görünce dayanamadım, çok hoşuna gidiyor değil mi böyle olması dedim. yumurtlayıverdi hemen, evet bana sormalarına bayılıyorum!