annem küçükken bana "benim annem, güzel annem, beni al kollarına..." şarkısını söyleyince deli gibi içli içli ağlarmışım. şimdi bu ne alaka, şöyle ki; kuzuyu kucağıma alıp bir sürü şarkılarla dans ederiz hep, hatırla sevgili, atlıkayınca, kırlarda papatyalar ve daha bir çok şarkıyla, usul usul, döne döne. "bayıldım, bayıldııım" nidalarıyla süsler kuzu dansımızı. benim annem şarkısını bir deneyeyim dedim, aman yarabbi, eylül benim kızım, doğarken görmüştüm zaten ama şimdi duble emin oldum. harbiden de kuzu ağladı, içli içli. şaşkınlıktan dilini yutan ben şarkıyı bitiremedim.
2 yorum:
BENİM GICIMAM ÇOK DUYGUSAL BENDE OKURKEN AĞLADIM SANKİ EYLÜLÜMÜN AĞLAMASINI GÖZÜMÜN ÖNÜNDE CANLANDIRDIM.
aynısını yaşadım ben...
bak burdada yazdım...
http://icimdekelebekler.blogspot.com/2009/01/blog-post.html
ne kadar aynıyız yahu... şaşırdım yine...
Yorum Gönder