dün akşam ikimiz kitap okuduk, konuştuk, oyuncaklarla oynadık. otururken "hiç kimse gelmesin" dedi önce. gülüştük. jehan'la dans ettik. ama ne dans. bakışarak, gülüşerek, öpüşerek. öyle bir ifade ki suratındaki, mest olmuş. sonra başladık sevişmeye. sarılmalar, öpmeler. birden dünyaya haykırdı sanki, herkes duysun, herkes bilsin;
-benim annemmm
yüreğimdeki kuşların kanatları öyle bir çarptı ki birbirine...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder