birkaç gündür ağlaya zırlaya kullandığımız bir burun damlası var. kıyametler kopuyor damlatırken, fobi oluştu kuzuda, aklına geldikçe damlayı damlatma diyor. başka bir ilaç verdi doktor, suda eritilenlerden ve tadına baktı hanım, içmiycem diye tutturdu. annecik içmelisin, yok, bak zorundayız, yok. benden günah gitti.
-bunu içmezsen damla damlatmak zorundayım!
gözlerimin içine dik dik bakarak;
-damladan korkmuyorum!!!
-???
-damlatabilirsin
peşinde ilerledim
-bu koltukta yapalım
meydan okuma diye buna derim ben. amaaa ben pes etmeeem, daha ne numaralar var kızım, kolay mı sandın anneni. hemen kenarda sakladığım sprey devreye sokularak,
-o zaman sprey sıkmak zorundayım, ilaç mı sprey mi, sen karar ver
ve zafeeer, çok adiyim
4 yorum:
Duru'nun deli gibi boğazı şişerdi...Doktor antibiyotik verirdi..İçemezdi..Meyvasularının içine mi dökmedik,sevdiği şuruplarla mı karıştırmadık..Kokusunu alıyordu..
Sonra içmeyince,10 iğne yemek zorunda kalmıştı...
Şimdi şimdi içebiliyor artık..Çocuğa ilaç içirmek zor vallahi...
annelik zor zanaat canımmm, sevgileer
eee azıcık hainlik var işin içinde ama herşey onların iyiliği için neticede :))
evet şeker, sen de gir artık bu işlere de gör daha ne hainlikler var...
Yorum Gönder