geceleri yatakta hayal kuruyoruz bazen. gözlerimiz kapalı, yüreğimizi dinliyoruz. genelde birlikte tatil hayali kuran kuzu, özlemi depreştiğinden olsa gerek, sude'lere gitmeyi hayal etti. bu kadar zor muydu yahu bu hayali gerçekleştirmek. bu kadar yakın oturuyorken bunun bir hayale dönmesi yine üzdü beni. ee klasik büyükşehir insanları. yorgun argın eve gel, kalan azıcık zamanında ihtiyaçlarını gider, çocuğunla ilgilen, evle ilgilen, ilgilen de ilgilen, uykun da geldi zaten. zaman mı kalıyor iki insan yüzü görmeye, rezalet! ahhh yine küçük yerde yaşama özlemlerim sarıp sarmalamadan beni, mutlu fotoğraflar koyup bitirmeli.
yuva zamanı geldi sanırım, kulaklarımda hep bir alarm sesi...
arkadaş
arkadaş
arkadaş
* pazar günü ağlayası burnunda, A desek küsmeler, B desek dudak bükmeler. öğleden sonra çıkardı ağzındaki baklayı;
-anne, yarın ciciannem mi gelecek?
-evet annecik
-yani yarın sen işe mi gideceksin?
-evet annecik
-gitme anne, n'olursun, işe gitme, lütfen
-annecik gitmek zorundayım, çalışmam lazım.......................(ah ne zor bu kısmı)
-iş yerindeki teyzelerim seni mi özlemiş?
beni senden, seni benden daha fazla kimseler özleyemez kuzum, kader utansıııın!!!
8 yorum:
offff ya iyice sulu gözlü oldum ben...dün sabah evden çıkarkende Nehir Naz ağladı peşimden tabii işe gelene kadar da ben:(((
Çalışmamız çocuklarımıza haksızlık mı? acaba..
ballı lokmam, 2 yıldır hem çalışıyorum, hem kendimi yiyorum. hayat da akıp gidiveriyor işte. diyorum ya kader utansın
ya bu arada sizin sayfa bende kesinlikle açılmıyor, kaç kez denediysem sadece baykuş ve ağaçları görebiliyorum. bir sorun mu var?
ilk siz söylediniz bildiğim kadarıyla bir sorun yok ama
izleyici değilsiniz ondan olabilirmi acaba?
ballı lokmam, izle kısmı çıksa olucam da, yok ki :))
bazen düsünüyorum ben orada otursaydim da sen ve banu gibi azmi görüsürdük,eger öyle olsaydi yikilirdim en azindan simdi cok uzagizda bunedenle görüsemiyoruz diye icim rahat.hakli yada haksiz ikinizede kizmadan edemiyorum bukadar az görüsdügünüz icin.
aman be bire...ben dayanamıyorum böyle şeyler okumaya.. sulandı bre gözleirm gene.. üstelik saat sabahın beşi.. uyku tutmoor.. (zaten saçmalamam da anlaşılıyor)
Bir sır vereyim size.. bence üzülmeyin bu kadar çalışan anneler.. siz çalıştığınız için çocuğunuzla geçen her anın kıymetini biliyorsunuz ve özlemle yanlarında zevkle duuyorsunuz.. ama 7/24 yanlarında olan biz çalışmayan anneler kaçacak yer aradığımızdan bazen 10 dk. bile ayırmamış oluyoruz çocuğa. Bence siz çocuğunuz tarafından daha çok seviliyorsunuz.
büyük şehr, yalnızlık mevzusuna hiç girmeyeyim.. öperim
fırsat varken uyusana be kadın, delirdin mi yine :)
bana gelirler deli anne arada sırada böyle. yuvarlanıp gidiyoruz işte. işin özünde vicdan sızlaması hiç bitmese de parmağını doğru bastığın birşey var ki, her anı değerlendirmeye çalışıyoruz. eve vardıktan sonra yatana kadar oynuyoruz. kimi zaman başka şeyler yapmak istesem de zamanı bir şekilde hep onunla geçirmem gerektiğini hissedip bazen son dayanma gücümle oyuna devam. bu konuyla ilgili bir yazı yazmak lazım, hımmm, iyi fikir
dipnot:kınadım seni! oyun oynayan anne daha mı çok sevilir, cık cık cık
Yorum Gönder