resimlere bakarken sessizliği duy. safi sessizlik. kulakların şaşakalır. hava dupduru, oksijenden başın döner. heybetli dağlar çevirmiş etrafını, rengi ifade etmek zor, göz alıcı bir yeşil. alabildiğine huzur. zihnini meşgul eden herşeyle vedalaş, zira kendiliğinden gidiyorlar, denedim. göz bayramı, ruh bayramı. nirvanaya ulaşırsın..
böğürtlen topladık annemle, yılanlar gelmesin diye elimizde birer sopa. ses çıkararak vurduk çalılara. zaten ortadaki tek ses ileride akan dere ve bizim ayak seslerimiz. ayının geçtiği yerleri gösterdi annem. namussuz oturmuş fındık yemiş oralarda, kendi çöplüğü ne de olsa, kalan nadir çöplüklerden. elmaları kendimiz topladık. bazıları kurtlu, bazılarından kuşlar da nemalanmış, öyle tatlı. yediğin yemek ayrı iniyor boğazından, içindeki huzurdan olsa gerek. karşı dağlarda serpilmiş birkaç ev, gerisi alabildiğine kardeş ağaçlar, tepelerinde bulutlar ve gökyüzü..
bilmem anlatabildim mi..
otobüsten indim, hava serin, miss. giydim hırkamı, doooğru köye. o gün kendime gelemedim, oksijen çarptı. sonra dinginliğe verdim kendimi, dinledim sessizliği. kıytırık telefon fotoğrafları bunlar, aslını görsen inanamazsın.
bu da bizim eski televizyonluk. antika olduk :))
5 yorum:
çok güzeeel.
hepsi. her şey.
cümlelerin.
çok ama!
sevindirik oldum,
utandım,
çok ama!
o salander, o yemyeşil doğa, insanı çarpan yoğun oksijen, o samimi çif... burası karadeniz ama neresi? o elektrik düğme ve priz. hiç yabancı değil bana. eminim çok daha güzel olduğuna. yıllardır ben de gitmedim memleketime özlem dorukta.
uzun zaman sonra uğrayabildim bloguna fatoş'çum. o keyifli yazılarını ve karaböcek kızını özlemişim.
sevgiler kucak dolusu...
sevgili asortik, ben de seni özledim. acıların biraz olsun dinmiştir umarım. ama bilesin ki hiç bitmiyor. üzgünüm..
gidip huzur buluyor insan, sen de git en kısa zamanda. ha orası artvin-murgul :))
sevgiler..
şaka değil bu değil mi?? ben de artivinli ve de murgullu'yum. petek köylü hatta. inan şaşkınım ve de mutlu-gururlu. işte hemşehrim dedim, işte bu dedim:))
Yorum Gönder