dün akşam 2 saatte gittim dile kolay. tamam istanbullu, deme normal diye biliyoruz da bazen kaldıramıyoruz. eve gecikince yemek de gecikti. zaten yemek dediğin de hünkar beğendi değil. o saatten sonra bu hatuna da yazıktır, vicdansız! neyse banyo yapılacak, makineye çamaşır, valizler hazırlanacak. benimki birşey değil de hanımefendinin sahne ve kokteyl kostümleri, spor kıyafetleri, pırlantaları, tasarım ayakkabıları, offf anam offf. ha nereye mi gidiyoruz, şepşeleğe :)) bak heyecan yaptım yine, tey-ze dedi bana yaa. saçmalama telefonu teyze sanmıyor, döverim haa. sanırım yarın öğlene doğru kendime aşık ederim seni teyzemmm, süpürge tamam, kedi köpek de var. en sevdiğin tek teyzen geliyor maymunum hazırlan..
bak nasıl da kötümserlikten pollyanna yutmuşa döndüm. işte karşınızda "uç"ların kadını. en güzel günler, en güzel geceler sizlerin olsun, allahaısmarladık efem..
1 yorum:
istanbul'da yaşam zor, biz kocayı boşuna mı bursa'ya damat aldık:)) allah yardımcınız olsun. gözün aydın bu arada teyze olmuşsun uçların kadını:)) teyze olmak çok güzel bir duygu, hala olmakta tabiki. yeğen sahibi olmak güzel. umarım tadını çıkarmışsındır. gördüğün üzere ben aksatınca blog dolaşmayı zaman geçiyor haliyle:))
öptüm seni
Yorum Gönder