insanoğlu..

   zeki alasya ölmüş. ne kadar üzgünüm ben. çocukluğuma damgasını vurmuş adam. o da ne! aynı havayı solumak zorunda olduğum lavuk gülerek cenazesini nereden kaldıracaklarmış, sinagogdan filan mı? hahhahhah.  ebenden kaldıracaklar desem çok mu edepsiz olurum. evet öyleyim! bu kadar değerli bir insan için, ki olmasa da farketmezdi, böyle cümlelerin kurulması, offf gerzeklerle yaşamak..

   perşembe geceleri "güler misin ağlar mısın" vardı zeki&metin'in. "insanoğlu sözüm sana, anlatırsam anlar mısın? yarı şaka yarı ciddi, güler misin, ağlar mısın?" delirirdik izlemek için. geç yatmamıza izin verilen tek akşamdı.  devekuşu kabare'yle oynadıkları deliler, yasaklar, aşk olsun şimdi bile kahkahalarla güldürür ve düşündürür. hala ekranlarda oynayan filmlerini saymıyorum bile. ahhh himmet ağabey! arkandan pislik yapanları boşver be, hayatıma kattıkların için teşekkürler..