bu afişi gördüğümde yüreğim kocaman oldu. içinde uçan balonlar, havai fişekler. ve sıcacık. ya da ne bileyim, mutluluktan öldüm işte, diğer taraftan yazıyorum..
bizi o kadar mutlu ediyorsun ki!
son zamanlarda en çok keyif aldığımız şey seni gözlemek. ciddi ciddi hareketlerini, söylemlerini, isyanlarını, sevinçlerini, tepkilerini herşeyini.
hani yürümeye başladığında, konuşmayı söktüğünde, yani ne bileyim hayatındaki mihenk taşlarında hep çok heyecanlandık, mutlu olduk. ama bu farklı.kendin olduğun, bunu farkettiğin, farketmenin hazzıyla coştuğun bir zamandasın. ve biz artık müdahil olmak yerine izleyiciyiz. ve yarın dinleyiciyiz. umarım daha çok dinleriz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder